In the jungle the mighty jungle we sleep tonight
Blijf op de hoogte en volg Tom Maya en Lars
01 April 2013 | Costa Rica, Alajuela
Een vrolijk Pasen allemaal! Wel een zonder paaseieren want die kennen ze hier niet en een alternatief zijn we ook nog niet tegengekomen of het moeten de geweerschoten zijn geweest waar we vanochtend om 5 uur door gewekt werden en die hier blijkbaar Pasen inluiden!
Donderdag de dag begonnen met een duik in het zwembad bij het guesthouse. Lars zou hier liefst 24 uur per dag in doorbrengen. Wellicht heeft het er iets mee te maken dat hij later surfer wil worden en daarvoor eerst goed moet leren zwemmen.
’s Middags hebben we een wandeling langs het strand gemaakt waarbij we stuitten op het schildpadden informatiecentrum. Interessante documentaire gezien en uitleg gekregen over de bescherming van schildpadden. Ik was trouwens te wantrouwig geweest in mijn vorig verslag over de gidsen. Er blijken gewoon bijna geen schildpadden meer te zijn! In dit jaargetijde komen normaal de leatherbacks (de allergrootste soort die wel 2 meter lang kan worden) aan land om eieren te leggen, maar omdat zij enkel kwallen eten hebben zij het meest last van de vervuiling door de mens; een plastic zak lijkt voor hun namelijk sprekend op een kwal… Er wordt verwacht dat ze al over een jaar of 6 zijn uitgestorven! Met de groene schildpadden gaat het gelukkig wel goed, hun populatie neemt toe dank zij de inspanningen van de Sea Turtle Conservancy. Voor $ 30 per jaar kun je overigens een schildpad adopteren via hun website (www.conserveturtles.org) dus wil je ipv in chocolade-eieren in schildpaddeneieren investeren; neem eens een kijkje.
Vrijdag was het weer tijd om te vertrekken uit Tortuguero. We hadden er net een dag voor uitgekozen dat het stortregende (het klimaat is blijkbaar ook hier van slag want normaal hoort het nu nog niet te regenen). Tussen 2 buien door naar het bootje gespurt (dat itt de ‘manana manana mentaliteit’ een half uur te vroeg vertrok..) waarbij ik onderweg nog een schoen ben verloren. We hadden een echte Kapitein Haak (gelukkig zonder haak maar met maar 1 hand, met de handloze arm aaide hij Lars over zijn bol die dat overigens zeer interessant vond) die er flink de vaart in zette. Halverwege werd onze boot aangehouden door de waterpolitie en moesten alle zwemvesten (ongeveer 12 stuks voor 30 man) worden aangetrokken. Kinderen eerst, maar bij gebrek aan kindermaten had Lars een zwemvest aan dat groter was dan hijzelf. We vroegen ons af wat de rest van de mensen aan moest gaan doen, maar 1/3 van de boot in zwemvest was blijkbaar veilig genoeg (gezien de krokodillen in het water denk ik niet dat een reddingsvest veel verschil maakt). Kapitein Haak zag dit als een vrijbrief om zijn boot te gaan gebruiken als speedboot. Hangend in de bochten en met het water bijna klotsend over de rand scheurden we de rivier over.
Na de boottocht onze jeep weer gestart en naar Puerto Viejo de Sarapiqui, een arbeidersplaatsje midden tussen de ananas- en bananenplantages, gereden. Hier hadden we een hotel dat aan de buitenkant uitziet als een oud vervallen motel, maar achter die afschuwelijke gevel gaat een prachtig paradijsje verborgen; via lange houten bruggen kom je bij de kamers die midden in de jungle liggen en waar het vol zit met vogels en apen. Tot Lars’ vreugde heeft ook dit hotel een zwembad.
’s Avonds tijdens de zoektocht naar een restaurant (ivm Goede vrijdag is alles gesloten) zagen we nog een Paasprocessie met fakkels, kindertjes verkleed als engelen en een enorme glazen kist met een levensgroot Jezusbeeld erin. Bijzonder om te zien. Op het journaal zagen we later dat in de grote steden als San Jose en Carthago veel grotere processies werden gehouden waarbij de hele Kruistocht werd nagespeeld. Toch vinden we het aantal mensen dat hier naar de mis gaat een stuk lager dan we hadden verwacht.
Zaterdag zijn we ’s ochtends naar het Selva nationaal park en onderzoekscentrum gegaan. Hier hebben we tientallen verschillende vogels gezien zoals kolibries, papegaaien en zelfs toekans. Er schijnen wel 500 verschillende soorten (3 x zoveel vogels als in heel Amerika en Canada samen) te zitten, de een nog mooier en kleurrijker dan de ander. Je ziet hier trouwens ook veel gieren en arenden. Supermooi!
Na een uurtje zwembad en een korte siësta zijn we ’s middags nog naar Tirimbina Rainforest gegaan waar we een flinke wandeling in het nationaal park hebben gemaakt; een leuke tocht door de jungle en over ellenlange wiebelige hangbruggen. Het is een jungle zoals je je hem voorstelt compleet met heel veel lianen waar Tom en Lars nog even a la Tarzan aan hebben geslingerd.
Waar het zaterdag heel warm was en de zon volop scheen, werden we zondag wakker met regen. Het plan om naar vulkaan Poas te gaan viel daarmee dan ook letterlijk en figuurlijk in het water. We zijn rond de middag maar meteen doorgereden naar La Fortuna, een toeristendorpje aan de voet van de actieve Arenalvulkaan. Hoewel we slechts een paar km van de vulkaan afzitten hebben we hem door alle wolken nog niet gezien. Hopelijk hebben we de komende 2 dagen meer geluk en worden de weergoden ons weer wat beter gezind. De temperatuur blijft overigens prima. Ook hier hebben we trouwens weer een heel leuk plekje gevonden; een soort Hans & Grietjehuisje midden in het regenwoud. Wie denkt dat het rustig is in de jungle heeft het mis. Het is een oorverdovend kabaal van vogels, kikkers, insecten en apen.
Heel veel groetjes weer!
Tom, Maya en Lars
P.s. hier zijn weer wat weetjes:
- Op Goede Vrijdag is het hier verboden om alcohol te drinken; in de supermarkten zijn de rekken met alcoholische dranken afgeschermd met zwart plastic zeil.
- Het is blijkbaar voor Amerikaanse tieners (jaar of 13) gebruikelijk om op schoolreis naar Costa Rica te gaan (toch net wat anders dan Bokrijk..)
-Het allerlekkerste eten kun je in Tortuguero bij Junies. Ik wist niet dat rijst met bonen zo lekker kon zijn!
- De enige schildpad die we op het strand gezien hebben was helaas een dode
Donderdag de dag begonnen met een duik in het zwembad bij het guesthouse. Lars zou hier liefst 24 uur per dag in doorbrengen. Wellicht heeft het er iets mee te maken dat hij later surfer wil worden en daarvoor eerst goed moet leren zwemmen.
’s Middags hebben we een wandeling langs het strand gemaakt waarbij we stuitten op het schildpadden informatiecentrum. Interessante documentaire gezien en uitleg gekregen over de bescherming van schildpadden. Ik was trouwens te wantrouwig geweest in mijn vorig verslag over de gidsen. Er blijken gewoon bijna geen schildpadden meer te zijn! In dit jaargetijde komen normaal de leatherbacks (de allergrootste soort die wel 2 meter lang kan worden) aan land om eieren te leggen, maar omdat zij enkel kwallen eten hebben zij het meest last van de vervuiling door de mens; een plastic zak lijkt voor hun namelijk sprekend op een kwal… Er wordt verwacht dat ze al over een jaar of 6 zijn uitgestorven! Met de groene schildpadden gaat het gelukkig wel goed, hun populatie neemt toe dank zij de inspanningen van de Sea Turtle Conservancy. Voor $ 30 per jaar kun je overigens een schildpad adopteren via hun website (www.conserveturtles.org) dus wil je ipv in chocolade-eieren in schildpaddeneieren investeren; neem eens een kijkje.
Vrijdag was het weer tijd om te vertrekken uit Tortuguero. We hadden er net een dag voor uitgekozen dat het stortregende (het klimaat is blijkbaar ook hier van slag want normaal hoort het nu nog niet te regenen). Tussen 2 buien door naar het bootje gespurt (dat itt de ‘manana manana mentaliteit’ een half uur te vroeg vertrok..) waarbij ik onderweg nog een schoen ben verloren. We hadden een echte Kapitein Haak (gelukkig zonder haak maar met maar 1 hand, met de handloze arm aaide hij Lars over zijn bol die dat overigens zeer interessant vond) die er flink de vaart in zette. Halverwege werd onze boot aangehouden door de waterpolitie en moesten alle zwemvesten (ongeveer 12 stuks voor 30 man) worden aangetrokken. Kinderen eerst, maar bij gebrek aan kindermaten had Lars een zwemvest aan dat groter was dan hijzelf. We vroegen ons af wat de rest van de mensen aan moest gaan doen, maar 1/3 van de boot in zwemvest was blijkbaar veilig genoeg (gezien de krokodillen in het water denk ik niet dat een reddingsvest veel verschil maakt). Kapitein Haak zag dit als een vrijbrief om zijn boot te gaan gebruiken als speedboot. Hangend in de bochten en met het water bijna klotsend over de rand scheurden we de rivier over.
Na de boottocht onze jeep weer gestart en naar Puerto Viejo de Sarapiqui, een arbeidersplaatsje midden tussen de ananas- en bananenplantages, gereden. Hier hadden we een hotel dat aan de buitenkant uitziet als een oud vervallen motel, maar achter die afschuwelijke gevel gaat een prachtig paradijsje verborgen; via lange houten bruggen kom je bij de kamers die midden in de jungle liggen en waar het vol zit met vogels en apen. Tot Lars’ vreugde heeft ook dit hotel een zwembad.
’s Avonds tijdens de zoektocht naar een restaurant (ivm Goede vrijdag is alles gesloten) zagen we nog een Paasprocessie met fakkels, kindertjes verkleed als engelen en een enorme glazen kist met een levensgroot Jezusbeeld erin. Bijzonder om te zien. Op het journaal zagen we later dat in de grote steden als San Jose en Carthago veel grotere processies werden gehouden waarbij de hele Kruistocht werd nagespeeld. Toch vinden we het aantal mensen dat hier naar de mis gaat een stuk lager dan we hadden verwacht.
Zaterdag zijn we ’s ochtends naar het Selva nationaal park en onderzoekscentrum gegaan. Hier hebben we tientallen verschillende vogels gezien zoals kolibries, papegaaien en zelfs toekans. Er schijnen wel 500 verschillende soorten (3 x zoveel vogels als in heel Amerika en Canada samen) te zitten, de een nog mooier en kleurrijker dan de ander. Je ziet hier trouwens ook veel gieren en arenden. Supermooi!
Na een uurtje zwembad en een korte siësta zijn we ’s middags nog naar Tirimbina Rainforest gegaan waar we een flinke wandeling in het nationaal park hebben gemaakt; een leuke tocht door de jungle en over ellenlange wiebelige hangbruggen. Het is een jungle zoals je je hem voorstelt compleet met heel veel lianen waar Tom en Lars nog even a la Tarzan aan hebben geslingerd.
Waar het zaterdag heel warm was en de zon volop scheen, werden we zondag wakker met regen. Het plan om naar vulkaan Poas te gaan viel daarmee dan ook letterlijk en figuurlijk in het water. We zijn rond de middag maar meteen doorgereden naar La Fortuna, een toeristendorpje aan de voet van de actieve Arenalvulkaan. Hoewel we slechts een paar km van de vulkaan afzitten hebben we hem door alle wolken nog niet gezien. Hopelijk hebben we de komende 2 dagen meer geluk en worden de weergoden ons weer wat beter gezind. De temperatuur blijft overigens prima. Ook hier hebben we trouwens weer een heel leuk plekje gevonden; een soort Hans & Grietjehuisje midden in het regenwoud. Wie denkt dat het rustig is in de jungle heeft het mis. Het is een oorverdovend kabaal van vogels, kikkers, insecten en apen.
Heel veel groetjes weer!
Tom, Maya en Lars
P.s. hier zijn weer wat weetjes:
- Op Goede Vrijdag is het hier verboden om alcohol te drinken; in de supermarkten zijn de rekken met alcoholische dranken afgeschermd met zwart plastic zeil.
- Het is blijkbaar voor Amerikaanse tieners (jaar of 13) gebruikelijk om op schoolreis naar Costa Rica te gaan (toch net wat anders dan Bokrijk..)
-Het allerlekkerste eten kun je in Tortuguero bij Junies. Ik wist niet dat rijst met bonen zo lekker kon zijn!
- De enige schildpad die we op het strand gezien hebben was helaas een dode
-
01 April 2013 - 19:25
Bommie En Bompie.:
Wat een vakantie
Het een nog spannender dan het andere.
Dekrokodillen vind ik niet zo leuk
Let maar goed op elkaar.
We kijken weer vol spanning uit naar jullie volgende verhaal.
Heel veel liefs
Bommie en Bompie. -
01 April 2013 - 19:50
Theo En Edith:
Wat is het weer heerlijk om jullie reisverslagen te lezen en hoe lukt het jullie toch om iedere keer weer zo`n
leuke verblijfplaatsen te vinden met hangbruggen en al.Geweldig!!!!
Groetjes xxxxx Theo en Edith -
01 April 2013 - 22:48
Marion:
Tjonge, jullie worden op zeer bijzondere manieren gewekt:de brulapen en nu geweerschoten.Het moet niet gekker worden.
Helemaal niet verwonderlijk dat "de kapitein"een arm mist.Hij is totaal niet bang voor krokodillen,scheurt door de bochten en zal niet schuwen af en toe buiten boord te hangen:bijzondere man.
Wat erg dat de schildpadden aan het uitsterven zijn.Een Stoffel adopteren is een prima plan!!
Liefs,
Oomsel/mutti -
02 April 2013 - 11:29
Nathalie:
Hee jullie drie,
Wederom en topverslag! Wat een schitterende foto's! Ik krijg er zo'n jungle book gevoel bij:-)
Zo te horen en te zien is het ook werkelijk een fantastisch mooi land.
Geniet weer de komende 2 weken van alle moois daar en van elkaar en tot snel weer!
Liefs Nathalie -
02 April 2013 - 11:31
Paul:
Geweldig hoor, veel avontuur, maar het klinkt allemaal zo relaxed dat je de risico's graag op de koop toe neemt....een knuppel meenemen in een boot is blijkbaar geen overbodige haha....ben benieuwd naar alle foto's. Geniet verder! grtz Paul -
02 April 2013 - 14:02
Petra:
Heerlijk weer om te lezen en de foto's zijn weer schitterend!! Het tropische spat er zowat vanaf!! Bijzonder ook dat jullie rond Pasen daar waren.
Nog heel veel plezier!!
Groetjes,
Petra
-
03 April 2013 - 10:50
Maurice:
Prachtig hoor!
Wat een bijzondere reis.
Geniet verder.
Groetjes Maurice
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
