Petra

Mesa al kheir allemaal,

En hier zijn we weer, life vanaf het dakterras van ons hotel in Wadi Musa waar we heerlijk gegeten hebben. In de verte begint het te onweren met prachtige paarse bliksemflitsen en het koelt heerlijk af.
De afgelopen 2 dagen in Petra waren werkelijk fantastisch.

Vrijdagmiddag hebben we kaartjes gekocht voor 2 dagen. We moesten wel 2 keer knipperen met onze ogen toen we de prijzen zagen; waar in de reisgids uit 2009 nog bedragen van € 23 pp stonden, bleek het nu € 60 pp te zijn (dit dankzij de verkiezing ‘nieuwe 7 wereldwonders’ waar Petra er eentje van is ). Maar het was het absoluut waard. Petra is een stad die in de 1e eeuw v Chr. door de nomadische Nabateeërs gebouwd is en die zo’n 36 km2 groot is. Eerst moet je 2 km door een kloof (de ‘Siq’) lopen die steeds smaller wordt en waarbij het op een gegeven moment zelfs lijkt alsof de wanden elkaar gaan raken. De rotsen zijn werkelijk prachtig in schitterende kleurschakeringen. En dan opeens sta je voor de Khazneh (het bekendste monument van Petra dat jullie ongetwijfeld kennen van foto’s). Echt adembenemend. Ongelooflijk hoe het door alle eeuwen heen zo goed bewaard is gebleven.
Nog een stukje verder gelopen naar het Theater en de Straat van de Gevels en onze ogen uitgekeken en tig foto’s gemaakt. Bij zonsondergang weer terug door de kloof gelopen. Zo in de schemer met bijna geen andere toeristen meer en met op de achtergrond het geluid van de moskeeën zorgde ervoor dat er een magisch sfeertje hing.

Zaterdag waren we van plan om vroeg op te staan om zo bij zonsopgang weer terug in Petra te zijn, maar we werden pas om half 8 wakker en toen we ontbeten hadden en bij de ingang aankwamen was het al half 9 en kwamen ook de hordes toeristen aan. Toch valt ook hier het aantal toeristen goed mee.
We zijn weer door de kloof gelopen (onderweg stuiven de paarden met koetsjes je voorbij maar al lopend zie je veel meer), opnieuw de Khazneh bewonderd die nu mooi in de ochtendzon lag en toen verder gelopen naar de benedenstad. Aan alle kanten liggen schitterende graven, tempels en rotsen in de prachtigste kleuren. Op het diepste punt aangekomen hebben we een ezel ingeschakeld voor Lars en zijn begonnen aan de klim van meer dan 800 trappen en een paar km naar de Al Deir, het klooster dat nog prachtig bewaard is. Doordat we ons verslapen hadden kwam het natuurlijk net zo uit dat we hier op het heetst van de dag in de volle zon omhoog liepen te racen. Waar het normaal is om een uur over de klim te doen, zijn wij in nog geen half uur omhoog gespurt omdat we de ezel met Lars en begeleider erop moesten bijhouden en we hadden blijkbaar een fitte ezel gekozen… De klim was wel de moeite waard want de Al Deir is zo mogelijk nog mooier dan de Khazneh en vanuit een terrasje/bedouinentent heb je er een prachtig zicht op. We hebben hier de halve middag zitten genieten voor we weer terug naar beneden zijn gegaan (dit keer zonder ezel). Dat de ezel indruk heeft gemaakt op Lars bleek wel toen hij opeens een paar km verder tussen tientallen andere ezels (en zonder de begeleider van de ezel erbij) 'zijn 'ezel herkende.
Rond een uur of 5 zijn we weer de hele weg teruggelopen naar de uitgang. Je zou makkelijk een hele week in Petra kunnen rondlopen zonder je een minuut te vervelen.

Lars heeft ons trouwens verbaasd door, op het stukje met de ezel na, beide dagen de hele route te voet af te leggen (2e dag wel zo’n 8 km door zand en berg op en af in de hitte) nagenoeg zonder te zeuren!
Na de wandeltocht waren we alle drie blij dat we onze schoenen uit konden doen en hier op blote voeten op het enorme dikke tapijt in het hotel kunnen rondlopen (we vinden het tapijt zo fijn dat we onze schoenen bij de lift al uitdoen om dan door de gang op blote voeten te kunnen lopen)
Zondag rijden we verder naar de Dode Zee, opnieuw iets waar we erg naar uitkijken.
Nog een paar dingen die ons hier opvallen:
- Ze werken hier met 3 soorten stekkers naast elkaar; de engelse, europese en nog een andere variant.
- Op tv zijn bijna alleen religieuze zenders (en wel meer dan 100 zenders!)
- Alcohol is werkelijk nergens te verkrijgen. Er staat wel overal bier op de kaart maar dat is dan de alcoholvrije variant
- Verkeersborden zijn er nagenoeg niet en als ze er al zijn, staat er bijna alleen maar alles in het Arabisch op aangegeven

Tot het volgend verslag weer! Bij de Dode zee zitten we in een hutje in een natuurreservaat en erna gaan we naar de woestijn dus ik weet niet of we snel weer online zijn.

Groetjes
Tom, Maya en Lars


P.s. toen ik onderweg naar de lobby was met de laptop om dit verslag op internet te kunnen zetten heb ik nog vastgezeten in de lift, maar daarover volgend verslag meer :-)