Aqaba

Hoi allemaal,

Hier weer een reisverslagje van ons. Dit keer zijn we voor 2 weken op vakantie naar Jordanië en Egypte. Donderdagochtend heeft mijn super-opie ons midden in de nacht naar Brussel gebracht waar alle vluchten van jetair tegelijk leken te vertrekken. 2 Rondjes bagagecontrole gelopen omdat in 1 tas een pakje sap van Lars zat dat hij niet mee mocht nemen en wel nog wilde opdrinken. Het sapje dat in de andere tas zat is trouwens ongemerkt wel door de controle geraakt. Lekker waterdicht veiligheidsbeleid..

Prima vlucht gehad; eerst naar Sharm el Sheik waar het grootste deel van de mensen uitstapte en toen door naar Aqaba waar we rond 2 uur waren. Werkelijk een piepklein vliegveldje met lekker inefficiënt 1 balie voor het (gratis; jawel het eerste land zijn we goed binnen geraakt zonder) visum en erna 3 balies om dat te laten controleren. Het viel ons wel meteen op hoe vriendelijk hier iedereen is.
Auto opgehaald en toen naar ons hotelletje; prima plek, ook alweer vol aardige mensen. We zijn meteen Aqaba gaan verkennen (bij een temperatuur van 35 graden!). Klein plaatsje aan de Rode Zee. Zo op het eerste zicht vinden we Jordanië een soort mix van Egypte en Saudi-Arabië (nu zijn we in dat laatste land niet geweest maar de voorstelling die we ervan hebben). Qua rijkdom er tussen in (overigens westerse prijzen), bij eten moet je denken aan shoarma en kebab en het is behoorlijk streng islamitisch; vrouwen en mannen zie je amper samen (vrouwen zie je überhaupt weinig), vrouwen allemaal van kop tot teen gesluierd en mannen vaak in lange gewaden met een geruite doek op het hoofd. We vinden het best opmerkelijk dat Lars (die bijna fobisch is van verklede mensen) dit heel normaal vindt en er geen enkele vraag over stelt. Ook hier is Lars weer populair maar ze geven hem hier alleen een handje (en vaak een snoepje) en dat vindt hij prima (geen Vietnamese taferelen gelukkig).

We zijn naar het publieke strand gewandeld (niet echt uitnodigend met kiezelgruis en grote schepen voor de kust) waar geen toerist te bekennen is. Na 5 minuten snapte ik waarom. Ik was gekleed in lange rok en t-shirt; erg zedig naar Westerse begrippen maar naakt door de Kalverstraat lopend heb je minder bekijks.
De mensen zijn overigens niet opdringerig om iets te verkopen. Itt Egypte word je niet elke 3 meter aangeklampt en als ze het al proberen is een ‘nee’ genoeg om ze te doen verdwijnen.
Er zijn hier trouwens opmerkelijk weinig toeristen in het hele land. Door de situatie in Syrië schijnt er ook in Jordanië nog maar een bezetting van 40% in de hotels te zijn terwijl normaal om deze tijd alles 100% vol zit. Voor ons wel fijn zo zonder al te veel drukte maar spijtig voor de mensen hier en totaal onnodig want het is hier gewoon heel rustig en veilig.

Vandaag zijn we na het ontbijt via de Desert Highway, die helemaal zijn naam waarmaakt, naar Petra gereden. Vlak voor we Aqaba verlieten zagen we nog een busje met bananen en mango’s staan dus wij stoppen. Komt er een politieagent naar Tom toe die vertelt dat hij voor 10 dinar de hele kraam mag meenemen want de eigenaar hebben ze net opgepakt omdat hij een wapen bij zich had (en hij zal vast niet met bananen hebben willen schieten) ..hmmm.. en de alinea hierboven vertelde ik nog hoe veilig het hier wel is :-). Tom heeft het overigens bij 1 mango gehouden..
Het landschap is dus heel woestijnachtig; zand, stenen, bergen. Mooier dan het klinkt! De wegen zijn ook redelijk rustig, alleen opvallend veel vrachtauto’s met schapen en geiten en hier en daar een verdwaalde kameel langs de kant.

Rond de middag zijn we in Wadi Musa (stadje bij Petra) aangekomen waar we een verrassend luxe hotel hebben, compleet met zwembad op het dak! Na een frisse duik zijn we in de namiddag naar Petra gegaan en daar ga ik volgende keer verder, maar ik kan al verklappen dat het echt prachtig is!

Groetjes!
Tom, Maya en Lars