Waterpokken in Sa Pa
Door: tommayalars
Blijf op de hoogte en volg Tom Maya en Lars
20 Maart 2012 | Vietnam, Sa Pá
En hier zijn we weer! Vanuit Sa Pa dit keer! Ha Long bay was misschien wel het uniekste qua natuur dat we gezien hebben, Sa Pa is op zijn eigen manier zeker even leuk.
Vrijdag was onze laatste dag in Hanoi en die hebben we doorgebracht met het zoeken naar een dopje voor de lens van de camera dat ik overboord had laten vallen (zelfs hier bestaan fake-Canon-versies van). Erna naar de Temple of Literature (Van Mieu) ; het belangrijkste confucianistische heiligdom in Vietnam. Helaas hadden we er maar een klein uurtje de tijd voor, want we hadden kaartjes voor het waterpoppentheather. Dat is typisch voor Noord-Vietnam; in het water wordt een show opgevoerd met een soort marionetten. Erg leuk en Lars vond het helemaal ge-wel-dig!
's Avonds om 21.00 uur vertrok onze nachttrein naar Sa Pa. We hadden 2 bedjes (stapelbed) in een 4-persoonscoupeetje. Er was ons gezegd dat kinderen makkelijk bij de ouders in bed passen.. tja Vietnamese kindertjes bij Vietnamese ouders dan toch. Bedjes waren ongeveer 60 cm breed. Ik had het bovenbed geclaimd en Lars en Tom deelden heel knusjes het benedenbed. Wonderlijk genoeg hebben we nog een paar uur geslapen ook. Om 5 uur werden we gewekt met "coffeeeeeee, Vietnameeeese coffeeeee". Mijn wekker klinkt er nog minder schel bij vergeleken. We waren aangekomen in Lao Cai, een plaats vlakbij de Chinese grens en vandaar was het nog een uurtje met een busje naar Sa Pa. Een heel leuk plaatsje hoog in de bergen, vol met etnische groepen. Ik maakte meteen een leuke entree in het hotel; miste een traptree en landde in de lobby met mijn enkel ongeveer 270 graden gedraaid. Hoe fijn toch dat ik overflexibel ben en na een tijgerbalsempleister (ja die blijken ook te bestaan) weer verder kon wandelen.
Toen we een verfrissende douche wilden pakken kwamen we erachter dat Lars toch wel erg veel muggenbulten had... ook op zijn hoofd. Muggenbulten zonder muggen.. Voor de vakantie ingeënt tegen elke exotische ziekte, blijkt hij de waterpokken meegenomen te hebben uit België... Gelukkig valt het mee in aantallen, heeft hij er geen koorts van en kan hij er redelijk goed vanaf blijven. Ik weet niet of in Azië waterpokken even gebruikelijk zijn als in Europa, zo niet dan zal hier over 2 weken een hele epidemie gaan uitbreken met alle mensen die Lars willen aanraken en alle drukke markten.
Op zo'n markt zijn we noedelsoep gaan eten aan een kraampje gezeten tussen de kippenkoppen, darmen en andere wonderbaarlijke dingen waarvan ik niet wil weten wat het zijn. Erna zijn we gaan wandelen naar Cat Cat; een dorpje een paar kilometer verderop waar de Zwarte Hmong leven; de stam die je hier het meeste ziet. Erg leuk!
Het is hier heerlijk weer; graadje of 25 en volop zon. Vorige week vroor het hier nog en in het hotel liggen er zelfs braadlakens in bed dus we hebben echt veel mazzel. Ook schijnt het er vaak zo mistig te zijn dat je geen hand voor ogen ziet, maar ook hier geen last van. Maakt het toch net nog iets leuker, wandelen in het zonnetje tussen de rijstvelden met allerlei kleurrijke mensjes (groter dan 1.60 m zijn ze niet) om je heen. Ze willen je allemaal iets proberen te verkopen maar op een enkeling na zijn ze niet vervelend opdringerig. Veel mensen vinden de Vietnamezen niet zo vriendelijk en erg opdringerig, maar ik kan alleen maar zeggen dat ik de meesten reuze aardig vind. Ik denk wel dat Lars daar ook voor een groot deel voor zorgt. Reizen met een kind is trouwens nog veel makkelijker dan we dachten. De mensen zijn extra vriendelijk, regelen vaak wat extra's en verwennen Lars enorm. De contacten zijn er ook leuker door en hij breekt overal het ijs. Zelf past hij zich overal prima aan, vindt alle aandacht heerlijk en ook het reizen (vliegtuig, boot, trein) zelf gaat probleemloos.
Zondag hebben we een flinke berg vlakbij Sa Pa beklommen vanwaar je een mooi uitzicht had over de stad en omgeving. Er zijn hier overal van die traditionele dansen door de stammen. Leuk maar als je eentje gezien hebt, heb je ze allemaal gezien; een mening die Lars niet deelt. Hij wil elk optreden zien en liefst 2 keer. 's Avonds zijn we hotpot gaan eten; een soort grote fondue waar alle groenten, vlees en noedels in gedaan worden. Niet spectaculair lekker maar wel gezellig eten. Lars lust de ene dag meer dan de andere maar er is altijd wel iets bij dat hij eet.
Op maandag hebben we een flinke wandeltocht gemaakt naar 2 dorpen in de buurt. Een prachtige tocht tussen de rijstvelden door met mooie uitzichten. In de dorpen stikte het van de Zwarte Hmong, Rode Hmong en Bloemen Hmong (per stam ander kleur kleding en hoedje, voor de rest lijken het wel uniformen zo gelijk zijn ze) . Ze achtervolgen je het hele dorp door en eentje gewoon de hele vallei waarbij ze om de 3 minuten op Tom, mij en Lars wees en zei: papa, mama, baby. Dat was dan ook meteen het hele vocabulaire. Lars raakte lichtelijk geïrriteerd dat hij baby genoemd werd. Ze proberen allemaal hetzelfde te verkopen (kussenslopen, tasjes en portemonnees). Ook hebben ze allemaal een baby op hun rug gebonden en als er meerdere baby’s zijn zeult een dochter van een jaar of 5 er wel met eentje op haar rug rond. Wat is het toch een andere wereld dan de onze!
Vandaag (dinsdag) hebben we niet veel gedaan; het Indiaas eten van gisteravond is bij Tom en mij niet goed gevallen en we vertrekken straks weer met de nachttrein terug naar Hanoi vanwaar we morgenochtend meteen doorreizen naar Ninh Binh.
Heel veel groetjes weer!
Tom, Maya, Lars en 50 waterpokken
Vrijdag was onze laatste dag in Hanoi en die hebben we doorgebracht met het zoeken naar een dopje voor de lens van de camera dat ik overboord had laten vallen (zelfs hier bestaan fake-Canon-versies van). Erna naar de Temple of Literature (Van Mieu) ; het belangrijkste confucianistische heiligdom in Vietnam. Helaas hadden we er maar een klein uurtje de tijd voor, want we hadden kaartjes voor het waterpoppentheather. Dat is typisch voor Noord-Vietnam; in het water wordt een show opgevoerd met een soort marionetten. Erg leuk en Lars vond het helemaal ge-wel-dig!
's Avonds om 21.00 uur vertrok onze nachttrein naar Sa Pa. We hadden 2 bedjes (stapelbed) in een 4-persoonscoupeetje. Er was ons gezegd dat kinderen makkelijk bij de ouders in bed passen.. tja Vietnamese kindertjes bij Vietnamese ouders dan toch. Bedjes waren ongeveer 60 cm breed. Ik had het bovenbed geclaimd en Lars en Tom deelden heel knusjes het benedenbed. Wonderlijk genoeg hebben we nog een paar uur geslapen ook. Om 5 uur werden we gewekt met "coffeeeeeee, Vietnameeeese coffeeeee". Mijn wekker klinkt er nog minder schel bij vergeleken. We waren aangekomen in Lao Cai, een plaats vlakbij de Chinese grens en vandaar was het nog een uurtje met een busje naar Sa Pa. Een heel leuk plaatsje hoog in de bergen, vol met etnische groepen. Ik maakte meteen een leuke entree in het hotel; miste een traptree en landde in de lobby met mijn enkel ongeveer 270 graden gedraaid. Hoe fijn toch dat ik overflexibel ben en na een tijgerbalsempleister (ja die blijken ook te bestaan) weer verder kon wandelen.
Toen we een verfrissende douche wilden pakken kwamen we erachter dat Lars toch wel erg veel muggenbulten had... ook op zijn hoofd. Muggenbulten zonder muggen.. Voor de vakantie ingeënt tegen elke exotische ziekte, blijkt hij de waterpokken meegenomen te hebben uit België... Gelukkig valt het mee in aantallen, heeft hij er geen koorts van en kan hij er redelijk goed vanaf blijven. Ik weet niet of in Azië waterpokken even gebruikelijk zijn als in Europa, zo niet dan zal hier over 2 weken een hele epidemie gaan uitbreken met alle mensen die Lars willen aanraken en alle drukke markten.
Op zo'n markt zijn we noedelsoep gaan eten aan een kraampje gezeten tussen de kippenkoppen, darmen en andere wonderbaarlijke dingen waarvan ik niet wil weten wat het zijn. Erna zijn we gaan wandelen naar Cat Cat; een dorpje een paar kilometer verderop waar de Zwarte Hmong leven; de stam die je hier het meeste ziet. Erg leuk!
Het is hier heerlijk weer; graadje of 25 en volop zon. Vorige week vroor het hier nog en in het hotel liggen er zelfs braadlakens in bed dus we hebben echt veel mazzel. Ook schijnt het er vaak zo mistig te zijn dat je geen hand voor ogen ziet, maar ook hier geen last van. Maakt het toch net nog iets leuker, wandelen in het zonnetje tussen de rijstvelden met allerlei kleurrijke mensjes (groter dan 1.60 m zijn ze niet) om je heen. Ze willen je allemaal iets proberen te verkopen maar op een enkeling na zijn ze niet vervelend opdringerig. Veel mensen vinden de Vietnamezen niet zo vriendelijk en erg opdringerig, maar ik kan alleen maar zeggen dat ik de meesten reuze aardig vind. Ik denk wel dat Lars daar ook voor een groot deel voor zorgt. Reizen met een kind is trouwens nog veel makkelijker dan we dachten. De mensen zijn extra vriendelijk, regelen vaak wat extra's en verwennen Lars enorm. De contacten zijn er ook leuker door en hij breekt overal het ijs. Zelf past hij zich overal prima aan, vindt alle aandacht heerlijk en ook het reizen (vliegtuig, boot, trein) zelf gaat probleemloos.
Zondag hebben we een flinke berg vlakbij Sa Pa beklommen vanwaar je een mooi uitzicht had over de stad en omgeving. Er zijn hier overal van die traditionele dansen door de stammen. Leuk maar als je eentje gezien hebt, heb je ze allemaal gezien; een mening die Lars niet deelt. Hij wil elk optreden zien en liefst 2 keer. 's Avonds zijn we hotpot gaan eten; een soort grote fondue waar alle groenten, vlees en noedels in gedaan worden. Niet spectaculair lekker maar wel gezellig eten. Lars lust de ene dag meer dan de andere maar er is altijd wel iets bij dat hij eet.
Op maandag hebben we een flinke wandeltocht gemaakt naar 2 dorpen in de buurt. Een prachtige tocht tussen de rijstvelden door met mooie uitzichten. In de dorpen stikte het van de Zwarte Hmong, Rode Hmong en Bloemen Hmong (per stam ander kleur kleding en hoedje, voor de rest lijken het wel uniformen zo gelijk zijn ze) . Ze achtervolgen je het hele dorp door en eentje gewoon de hele vallei waarbij ze om de 3 minuten op Tom, mij en Lars wees en zei: papa, mama, baby. Dat was dan ook meteen het hele vocabulaire. Lars raakte lichtelijk geïrriteerd dat hij baby genoemd werd. Ze proberen allemaal hetzelfde te verkopen (kussenslopen, tasjes en portemonnees). Ook hebben ze allemaal een baby op hun rug gebonden en als er meerdere baby’s zijn zeult een dochter van een jaar of 5 er wel met eentje op haar rug rond. Wat is het toch een andere wereld dan de onze!
Vandaag (dinsdag) hebben we niet veel gedaan; het Indiaas eten van gisteravond is bij Tom en mij niet goed gevallen en we vertrekken straks weer met de nachttrein terug naar Hanoi vanwaar we morgenochtend meteen doorreizen naar Ninh Binh.
Heel veel groetjes weer!
Tom, Maya, Lars en 50 waterpokken
-
20 Maart 2012 - 09:40
Chantalle:
ocherrem de waterpokken! Gelukkig dat hij er niet te veel last van heeft...
Het is echt ontzettend leuk om jullie verhalen te lezen, en ik kan niet wachten om de foto's te zien. Geniet er nog heerlijk van!!
-
20 Maart 2012 - 10:02
Ann:
Het heerst hier inderdaad de waterpokken. Op school zijn er ook al verschillende gevallen opgedoken maar Lieze wordt blijkbaar opnieuw gespaard!! Hopelijk heeft Lars er niet te veel last van gehad!! -
20 Maart 2012 - 10:25
Alcidie:
Tja wel sneu op vakantie waterpokken. Schijn ik zelf ook gehad te hebben. Misschien valt het ook mee door de afleiding omdat er zoveel te zien en te beleven is. Ik krijg gewoon zelf zin om naar Vietnam te gaan en alle moois te zien na jullie verhalen en mooie foto's. En dat terwijl ik voor alle enthousiaste verhalen van jullie het land niet in mijn lijstje van bestemmingen voorkwam....
Geniet er nog maar van! -
20 Maart 2012 - 10:38
Petra:
Hallo reizigers!!
Wat een prachtige foto's! Alsof ze zo uit een reisgids komen, erg mooi!
Wel minder dat jullie Lars de waterpokken heeft, maar gelukkig heeft hij er geen last van, houden zo!
Geniet nog van alles!
Groetjes
Petra -
20 Maart 2012 - 12:46
Angela:
Ik kijk er steeds naar uit jullie verhalen te lezen, wat kan je toch mooi schrijven! heb er vaak het gevoel bij dat ik live aanwezig ben haha. Nog heel veel plezier en een dikke knuffel voor Lars !!!
Groetjes uit het zonnige België. -
20 Maart 2012 - 19:05
Omie En Opie.:
L ieve kinderen
Alweer zo,n mooi reisverslag ontvangen
Wvinden het geweldig en zyn er weer
reuze bly mee.
veel liefs vanOmie en Opie
en heel veel knuffels voor Larsje.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
