Bijzondere rituelen

Hoi allemaal,

We zijn alweer bijna op de helft van de vakantie en wat vliegt de tijd! Maar eerst nog even een terugblik op de afgelopen dagen.

Maandag wilden we naar San Juan Chamula gaan, een heel bijzonder kerkje in een indianendorpje, maar voor we 5 minuten onderweg waren stuitten we op een grote markt waar heel veel Tzotzil en Tzeltal (afstammelingen van de Maya's) hun waar verkopen dus daar zijn we natuurlijk een kijkje gaan nemen. Wat een prachtig kleurrijk gebeuren! We hadden er wel honderden foto's willen maken, zo indrukwekkend was het, maar deze mensen willen absoluut niet gefotografeerd worden dus om er een goed beeld van te krijgen zullen jullie er toch zelf heen moeten gaan..
De mensjes (groter dan 1.50m zijn ze niet waardoor wij moesten opletten dat we niet onthoofd raakten door de touwen die aan de afdekzeilen van de kraampjes vast zitten) verkopen voornamelijk groenten en fruit, maar er zijn ook kraampjes waar de kippenkoppen netjes op een rij je liggen aan te staren en Indianenmeisjes die met een levende kalkoen onder de arm lopen in de hoop die te kunnen verkopen. Het gevogelte hebben we aan ons voorbij laten gaan maar wel weer het nodige fruit (van onze favoriete mango's tot totaal onbekende soorten) ingeslagen. Het valt ons op hoe weinig deze mensen lachen, niet alleen niet naar ons maar ook naar elkaar kijken ze alleen maar serieus en vaak ronduit nors. Dit in tegenstelling tot hun vrolijk gekleurde kleding.

Met de auto vol fruit zijn we dan toch naar San Juan Chamula gereden. Ook hier (in de kerk) mag absoluut niet gefotografeerd worden dus ik ga mijn best doen het goed te omschrijven want dit is toch wel zo'n aparte plek met de meest bizarre rituelen. Aan de buitenkant is het een schattig wit-groen kerkje zoals zoveel kerkjes hier, maar dan aan de binnenkant... Alle muren zijn bedekt met een soort glazen kistjes met daarin heiligenbeelden, niet alleen Jezus en Maria (overigens blijkt er naast de 'gewone' Jezus ook een 'Jezus de Kleine' en een 'Jezus de Grote' te zijn), maar zo'n beetje alle heiligen die je kunt bedenken. De 'hoofd-heilige' is San Juan, wiens glazen kist op de plek staat waar je normaal een altaar zou verwachten. Voor de kistjes staan overal kaarsen (aan de hoeveelheid kaarsen lees je de populariteit van de heilige af) en, heel speciaal, de hele vloer van de kerk ligt vol dennennaalden.
Regelmatig komen er families binnen die voor 'hun' heiligenbeeld gaan zitten, vervolgens de hele vloer ervoor volzetten met een vijftigtal kaarsjes en dan gaan bidden. Overigens is niet iedereen even fanatiek want we hebben ook mensen gezien die rustig zaten te breien temidden van hun biddende familieleden. En net als je denkt dat dit het is, wordt er een kip tevoorschijn gehaald die terplekke de nek wordt omgedraaid en wordt geofferd... Vervolgens wordt er achter een heiligenbeeld een fles sterke drank tevoorschijn getoverd en wordt er op de heilige gedronken. Niet 1 borrel maar zoveel dat we mannen laveloos naar buiten zagen wankelen. De 'ordehandhavers' (of hoe ze ook heten) doen even hard mee, misschien nog wel harder omdat ze gezellig bij elke familie aanschuiven.
We hebben er onze ogen uitgekeken!
's Avonds nog wat door San Cristobal gestruind waar de helft van de winkeltjes iets met 'Maya' in zijn naam heeft.

Dinsdag leken we in de herfst terecht te zijn gekomen. De temperatuur was opeens gehalveerd en het was grijs en grauw. Omdat de vorige dag in het teken van cultuur had gestaan was het nu weer tijd voor wat natuur, dus wij naar de Canon del Sumidero, een canyon een uurtje rijden van San Cristobal waar we een twee uur durende boottocht hebben gemaakt. Het is niet de meest indrukwekkende canyon die we ooit gezien hebben maar toch wel mooi met hoge rotswanden, veel vogels en een enorme krokodil. Bij mooi weer zou het nog mooier zijn geweest maar nu barstte er halverwege een flinke bui los boven ons hoofd en de combinatie van regen, een open boot en een enorme snelheid zorgde ervoor dat het gewoon pijnlijk werd. Mensen zaten verstopt onder handdoeken en zonnebrillen waren nodig om de ogen te beschermen. Terug in San Cristobal hebben we nog wat winkeltje bekeken en gegeten in een restaurant van de Zapatistas.

Woensdag scheen weer een felle zon aan een strakblauwe lucht maar was het tijd om te vertrekken naar Palenque. Het zou 4 uur rijden zijn maar door de bochtige wegen duurde het toch weer wat langer voor we hier waren. We zitten hier buiten het stadje in een bungalow in een prachtig aangelegde tuin met zwembad waar de pauwen door de tuin lopen en de kolibrietjes rondvliegen en waar ze heerlijke pina colada's maken.

Vandaag (donderdagochtend) zitten we daar weer en ga ik proberen het verslag op de site te zetten. Internet is hier bijzonder langzaam dus op de foto's denk ik dat jullie nog even moeten wachten.
Groetjes
Tom, Maya en Lars